Του Δημήτρη Καμπουράκη
Ο Άρης είναι σαράντα έξι χρονών. Μάνατζερ, μορφωμένος, πετυχημένος, λεφτάς, ψηλός, καλοντυμένος, ελκυστικός, περιζήτητος. Ήταν από χρόνια παντρεμένος με τη Λίζα. Η Λίζα είναι τριάντα οκτώ χρονών, υπάλληλος, χωρίς κάτι το εντυπωσιακό στην προσωπικότητα και την εμφάνιση της. Και ξαφνικά, όλοι μαθαίνουν ότι ο Άρης και η...
Λίζα χώρισαν. Το γεγονός έκανε μεγάλη εντύπωση σε όλους. Τους είχαν συνηθίσει μαζί. Φίλοι και γνωστοί ρωτούν και τους δύο για τις αιτίες του χωρισμού, αφού το ζευγάρι δεν φαινόταν να έχει πρόβλημα. Η Λίζα σιωπά, αντιθέτως ο Άρης απαντά πρόθυμα στις ερωτήσεις, χωρίς να δείχνει ότι έχει κάποιο πρόβλημα ή ενοχή.
ΚΟΥΙΖ: Με βάση τα στοιχεία που έδωσα για τους δύο, βρείτε ποια από τις ακόλουθες απαντήσεις του Άρη σε διάφορους φίλους και γνωστούς, είναι κατά τη γνώμη σας πιο κοντά στην πραγματικότητα:
Σε μια ουδέτερη παρέα: “ Έτσι είναι οι σχέσεις. Όταν αρχίσουν να φθείρονται, ο ένας απ' τους δυο πρέπει να έχει το θάρρος να το παραδεχθεί. Και αν δε βρεθεί λύση, πρέπει να μπει ένα τέλος πριν γίνουν και οι δύο δυστυχισμένοι. ”
Σ' έναν συνάδελφο του: “ Η Λίζα δεν μπόρεσε ν' αντέξει την ξαφνική εκτόξευση της καριέρας μου. Έμεινε πίσω κι άρχισε να νιώθει μειονεκτικά. Με τις προοπτικές που έχω στην εταιρεία και στην αγορά γενικά, σε λίγα χρόνια πως θα ένιωθε; ”
Σ' έναν παλιό συμφοιτητή: “ Είναι φοβερό πως αλλάζουν οι γυναίκες με τα χρόνια. Θυμάσαι τη Λίζα πως ήταν κάποτε; Πρόσχαρη, γελαστή, γεμάτη ζωντάνια. Ε, λοιπόν, τον τελευταίο καιρό, είχε γίνει ένα στρυφνό και δύστροπο πλάσμα, που ασχολιόταν μόνο με τα υπαρξιακά του προβλήματα. Αν έμενα μαζί της, θα σάλταρα κι εγώ. ”
Στον κολλητό του φίλο: “Δε μπορούσα άλλο ρε. Είχε γίνει εντελώς ψυχρή. Αγγαρεία έκανε όποτε κάναμε έρωτα. Την παρακαλούσα, το καταλαβαίνεις; Όσο για παιχνίδια, αυτά τα 'χαμε ξεχάσει. Έτσι θα περνούσα τη υπόλοιπη ζωή μου, γαμώτο; ”
Στον ξάδερφο του: “ Εσύ ξέρεις τα πράγματα από μέσα. Καλή ήταν η Λίζα, αλλά δεν επρόκειτο και για καμιά κορυφαία προσωπικότητα, μην τρελαθούμε. Μια συνηθισμένη κοπέλα ήταν που την παντρεύτηκα όταν ήμουν μικρός και έμεινα μαζί της από συνήθεια. Να 'χουμε και μια αίσθηση τού ειδικού βάρους που διαθέτει ο καθένας μας. ”
Στη γυμνάστρια του: “ Δεν πρόσεχε καθόλου. Ούτε διατροφή έκανε, ούτε γυμναστική. Είχε πάρει κιλά, είχε αποκτήσει κυτταρίτιδα. Δε μπορώ να πω βέβαια ότι ήταν χάλια, γιατί στα νιάτα της είχε καλό σώμα και ακόμα άντεχε. Αλλά έτσι που πήγαινε, πολύ σύντομα θα γινόταν τόφαλος. ”
Στον τυχαίο πότη δίπλα του στο μπαρ: “ Ο κόσμος είναι γεμάτος από δεκαοχτάρες που κάνουν κρα να ξαπλώσουν μαζί μου. Γιατί να τρώω τη ζωή μου μαζί της; Επειδή έκανα τη μαλακία και την παντρεύτηκα όταν ήμουν πιτσιρικάς; Ωχ καημένε.”
Στην κουλτουριάρα φίλη που τον κοίταζε επιτιμητικά: “ Πνιγόμουν. Η σχέση μας είχε κλείσει τον κύκλο της. Η Λίζα δεν είχε πια τίποτα να μου δώσει. Για να μην την αδικώ, μπορεί κι εγώ να είχα πλέον στερέψει γι' αυτήν. Έπρεπε και οι δυο λοιπόν, ν' ανοίξουμε έναν καινούριο ζωογόνο κύκλο στη ζωή μας. Ήταν αδήριτη ανάγκη.”
Στον μπάρμπα του και τη θειά του, στην οικογενειακή γιορτή: “ Είχε πάρει ψηλά τον αμανέ. Ξόδευε πολλά, δεν ασχολιόταν με το σπίτι, δεν μαγείρευε. Όλο έξω ήθελε να τρώμε. Και μουρμούρα, φοβερή μουρμούρα. ”
Στη γραμματέα του: “ Την αγαπούσα κάποτε τη Λίζα, αλλά εγώ συνεχίζω να είμαι νέος, ενώ αυτή είχε ήδη γεράσει. Δε λέω στο κορμί, αλλά κυρίως στην ψυχή. Εγώ θέλω ακόμα να βγω, να διασκεδάσω, να ερωτευτώ, να ταξιδέψω, να ζήσω βρε αδερφέ. Αυτή είχε εγκαταλείψει. Δυστυχώς. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορούσα να παρασυρθώ σ' αυτή τη δίνη.”
Στον υφιστάμενο του: “ Όλα τα λεφτά εγώ τα έφερνα στο σπίτι. Δεν της έλειψε τίποτα. Ταξίδια, διασκεδάσεις, ρούχα, κοσμήματα, όλα. Εντάξει, εγώ δεν της το 'λεγα από ευγένεια, αυτή όμως δεν έπρεπε να το ξέρει και να φέρεται αναλόγως; Τι με πρήζεις κυρά μου αφού δε σε παίρνει; Αλλά αυτή φερόταν λες και ήταν αφεντικό. Ένα βράδυ έφτασε ο κόμπος στο χτένι, ανοίγω λοιπόν την πόρτα και φεύγω. Έτσι απλά, χωρίς σκηνές και φασαρίες. Τώρα με παρακαλά να γυρίσω. ”
Ποια από τις προηγούμενες απαντήσεις πιστεύετε ότι είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα; Αν πάλι θεωρείτε ότι ένας χωρισμός προέρχεται από συνδυασμό αιτιών και αφορμών, σας δίνω τη δυνατότητα να επιλέξετε μέχρι και τρεις απαντήσεις.
Ό,τι κι αν αποφασίσετε πάντως, σας λέω προκαταβολικά ότι κάνετε λάθος, αν δε λάβετε υπ' όψη σας και την τελευταία απάντηση του Άρη στον μοναδικό άνθρωπο που δεν μπορεί να πουλήσει μούρη. Μια απάντηση που έδωσε κεκλεισμένων των θυρών, συντετριμμένος και κλαμένος, στο σαλόνι ενός παλιού σπιτιού, μπροστά σε μια γριά με τσεμπέρι: “ Μάνα, με παράτησε. Δεν φτάνει που με κεράτωνε, έφυγε και μαζί του η πουτάνα. Γιατί;” ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου