Ο Μανόλο θέλησε να εκμεταλλευτεί κάθε δευτερόλεπτο της επιστροφής του στο σπίτι για τα Χριστούγεννα. Θέλησε να απολαύσει τον τόπο του και τους ανθρώπους του, αλλά είχε ελάχιστο χρόνο για να περάσει τις γιορτές με όλους εκείνους που τόσο νοστάλγησε, αφού λίγες ημέρες αργότερα επέστρεψε στην Ελλάδα για να προετοιμάσει τον επόμενο αγώνα της ΑΕΚ. Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμα των διακοπών του, ο Χιμένεθ βρήκε ένα κενό ώστε να μοιραστεί με την «Estadio Deportivo» τις εμπειρίες του στην ελληνική πρωτεύουσα και να δώσει την δική του οπτική γωνία για την τωρινή κατάσταση της Σεβίγια.
Γρήγορα διαπιστώνεις στον προπονητή από το Αραάλ ότι είναι πιο χαλαρός, με έναν τόνο φωνής πιο ήρεμο ύστερα από την πίεση που βίωσε στη Σεβίγια και ότι νιώθει ωραία στην Ελλάδα. Ο ίδιος παραδέχεται ότι είχε ανάγκη να φύγει, να γυρίσει σελίδα και να ζήσει μια νέα εμπειρία. Όπως απέδειξε στην κουβέντα με την «ED», ήδη χρησιμοποιεί κάποιες λέξεις στα ελληνικά και ο Τύπος του έχει κολλήσει διάφορα παρατσούκλια, όπως Super Manolo μετά το πρώτο ματς ή Λεωνίδας, ο Σπαρτιάτης Βασιλιάς που αντιμετώπισε έναν μεγάλο περσικό στρατό στο πέρασμα των Θερμοπυλών με μόλις 300 στρατιώτες.
Όταν αναφέρεται στη Σεβίγια, απαντά περισσότερο ως φίλαθλος παρά ως πρώην προπονητής, πιστεύει στις δυνατότητές της να πάει μπροστά και αποφεύγει οποιαδήποτε κόντρα. Ξεκαθαρίζει πάντως, ότι σε καμία στιγμή δε σκέφτηκε την πιθανότητα να βρει μπροστά του τη Σεβίγια στο Europa League. «Αυτό είναι για όσους αρέσκονται στα σενάρια». Τάδε έφη Μανόλο Χιμένεθ.
- Τι ήταν το πρώτο που κάνατε όταν προσγειωθήκατε στη Σεβίλλη για να απολαύσετε τις διακοπές σας;
«Να δω όλο τον κόσμο που μπόρεσα και είχα χρόνο, κυρίως να αγκαλιάσω την οικογένειά μου».
- Τι νοσταλγείτε περισσότερο από την ξενιτιά;
«Τα παιδιά μου, βεβαίως. Νοσταλγείς επίσης και την καθημερινότητα με τους φίλους, νοσταλγώ όλα όσα ήταν η ζωή μου μέχρι τώρα, αλλά η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα έχουν σταθεί στο πλευρό μου και μου φέρονται πολύ καλά, κάνοντας πιο ευχάριστη την παραμονή μου τόσα χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο μου και τους δικούς μου ανθρώπους. Τους είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό».
- Νιώθετε τώρα πιο χαλαρός, με λιγότερη πίεση στον πάγκο της ΑΕΚ απ’ ότι σε αυτόν της Σεβίγια;
«Η θητεία μου στη Σεβίγια είναι μια σελίδα που γύρισε. Της είμαι αιώνια ευγνώμων για το ότι μου έδωσε την ευκαιρία να προπονήσω και όλες οι στιγμές που έζησα εκεί, οι καλές και οι κακές, θα είναι ξεχωριστές για μένα. Η ΑΕΚ είναι το παρόν και πρέπει να επαινέσω το πόσο με προσέχουν καθώς και τη συμπεριφορά τους».
- Πως τα πάτε με την γλώσσα, ξέρετε ήδη κάποια ελληνικά;
«Είναι αρκετά δύσκολο στη γραφή και τη φωνητική. Ευτυχώς οι παίκτες ξέρουν περισσότερο ισπανικά απ’ ότι εγώ ελληνικά. Με αυτό και με τα λίγα αγγλικά που ξέρω, συνεννοούμαστε καλά. Οι ποδοσφαιριστές διευκολύνουν πολύ την δουλειά μου με την βοήθειά τους».
- Θα τολμήσετε να μου πείτε κάτι στα ελληνικά;
«Να φτιάξω φράσεις μου είναι πολύ δύσκολο. Εγώ πετάω σκόρπιες λέξεις, όπως να χαιρετώ, να ευχαριστώ, να ζητάω παρακαλώ, γρήγορα, αργά και τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιρικούς όρους».
- Πείτε μου τουλάχιστον γεια.
«Γεια σου αν είναι για ένα άτομο και γεια σας για να απευθυνθείς σε περισσότερους».
- Πως κρίνετε σε γενικές γραμμές τους πρώτους μήνες σας στην ΑΕΚ;
«Είναι πολλά αυτά στα οποία πρέπει να δουλέψουμε και το κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση, αυτή είναι η αλήθεια. Πρόκειται για ένα σύλλογο με ένα απίστευτο συναίσθημα που τα τελευταία 16 χρόνια δεν έχει κατακτήσει κανέναν τίτλο και βρισκόταν στα κάτω του, αν και έχει μεγάλη περηφάνια. Προσπαθούν να ανακάμψουν και τα καταφέρνουν. Έχει ιδρυθεί από μετανάστες, η ιστορία της είναι για να την αφηγείσαι και ζουν τα πάντα με ένα τεράστιο πάθος».
- Και ο απολογισμός των αποτελεσμάτων υπό την καθοδήγησή σας;
«Στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ βρισκόταν πολύ χαμηλά και τώρα είμαστε στην τέταρτη θέση. Δεν είναι εύκολο το έργο μας, γιατί υπάρχουν δυνατές ομάδες, όπως οι δύο που κάνουν την διαφορά στο πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, οι οποίοι παλεύουν πολύ ψηλά. Εμείς είμαστε στην μάχη της υψηλής ζώνης. Στο Κύπελλο αποκλείσαμε μια ομάδα πρώτης κατηγορίας (Λάρισα) και στο Europa League μείναμε εκτός συνέχειας την τελευταία αγωνιστική, παίζοντας απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης».
- Η Ευρώπη σας έκατσε στον λαιμό…
«Με την Αντερλεχτ και την Ζενίτ στον όμιλο το έργο μας ήταν πολύ δύσκολο. Την Χάιντουκ τη νικήσαμε 3-0 στο γήπεδό της και κόντρα στους Ρώσους κάναμε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, αλλά στη συνέχεια μας… πάτησαν».
- Θα σας άρεσε να βρίσκατε τη Σεβίγια στο Europa League;
«Αυτό είναι για όσους αρέσκονται στα σενάρια, ακόμα και για κάποιους που ψάχνουν κάτι ακόμα. Δεν έχω τάσεις ρεβάνς με την Σεβίγια. Με βοήθησε να μεγαλώσω και αυτό που ζω τώρα, με βοηθάει να μαθαίνω πώς να ξεπερνάω τις δυσκολίες. Χρειαζόμουν να φύγω και να ζήσω μια νέα εμπειρία όπως αυτή».
- Σας ρωτούσα για το αν θέλατε να επιστρέψετε στο «σπίτι» σας και να πατήσετε εκ νέου το «Σάντσεθ Πιθχουάν».
«Γύρισα σπίτι για τα Χριστούγεννα (αστειεύεται)».
- Πως είναι η ατμόσφαιρα στο γήπεδο; Μοιάζει με αυτό της Σεβίγια;
«Εκεί ο κόσμος είναι πολύ παθιασμένος για το καλό και για το κακό, είναι πάντα στο πλευρό της ομάδας. Μισώ τις συγκρίσεις, αφού δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι ίδιοι. Στη Σεβίλλη ζουν το ποδόσφαιρο με μεγάλο πάθος και στην Αθήνα με ακόμα περισσότερο».
- Ποια είναι η σχέση σας με τον ελληνικό Τύπο;
«Ποτέ δεν είχα προβλήματα με τον Τύπο στην διάρκεια της καριέρας μου και όποιος είχε, είναι γιατί το θέλησε. Εγώ υπερασπιζόμουν τη Σεβίγια μέχρι να μου… βγει το δέρμα, γιατί είμαι οπαδός της. Της ΑΕΚ δεν υπήρξα ποτέ φίλαθλος, αλλά η προσπάθεια που κάνουν για μένα αξίζει όλη την συνεργασία μου και να δοθώ ολοκληρωτικά».
- Μετά το 4-0 επί του Αρη στην πρεμιέρα, σας αποκάλεσαν «Super Manolo» σε ένα πρωτοσέλιδο.
«Είναι πολύ εκφραστικοί. Μου έχουν κολλήσει διάφορα παρατσούκλια, όπως αυτό ενός ιστορικού πολεμιστή, αυτού της ταινίας «300»: Λεωνίδας. Τους ευχαριστώ για την στήριξη».
- Αλλάζοντας θέμα, παρακολουθείτε τη Σεβίγια;
«Βεβαίως. Λόγω των ωραρίων των αγώνων μας μπόρεσα να δω μόνο λίγα ματς, αλλά πάντα κοιτάω τα αποτελέσματα. Με προβληματίζει οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στη Σεβίγια και ελπίζω όλα να της πάνε καλά. Είμαι πεπεισμένος ότι θα ανακάμψει και θα βελτιώσει την κατάστασή της, γιατί έχει ποιότητα και υποδομές για να είναι η τρίτη δύναμη στην Ισπανία».
- Μετά από εσάς υπήρξαν δύο προπονητές, αλλά η ομάδα δεν έχει μπει στον ίσιο δρόμο. Τι νομίζετε ότι φταίει;
«Είναι κάτι που δεν μπορώ να αξιολογήσω. Εγώ γνωρίζω πολλούς από τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ και ξέρω την αξία τους. Γνωρίζω επίσης πώς λειτουργούν όσοι δουλεύουν στο σύλλογο και δεν έχω αμφιβολίες ότι θα ανακάμψει».
- Όπως είπατε, γνωρίζετε καλά το ρόστερ. Πιστεύετε ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται το πρόβλημα;
«Για μένα οι παίκτες μου είναι πάντα οι καλύτεροι, είναι αυτοί που έχω. Στην θητεία μου ήμασταν τρίτοι με παίκτες που δέχονταν κριτικές όπως ο Ρομαρίκ, ο Ντούσερ, ο Μοσκέρα…».
- Το μόνο που μου μένει είναι να σας ευχηθώ καλή τύχη και να σας εκφράσω μια απορία: Το ελληνικό γιαούρτι είναι τόσο καλό όσο λένε;
«Το ελληνικό γιαούρτι και ο μουσακάς είναι καταπληκτικά αλλά, όπως είχε πει και ο Κορδοβές (σ.σ. ταυρομάχος), ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι το χαμόν (σ.σ. ζαμπόν)!».
Γρήγορα διαπιστώνεις στον προπονητή από το Αραάλ ότι είναι πιο χαλαρός, με έναν τόνο φωνής πιο ήρεμο ύστερα από την πίεση που βίωσε στη Σεβίγια και ότι νιώθει ωραία στην Ελλάδα. Ο ίδιος παραδέχεται ότι είχε ανάγκη να φύγει, να γυρίσει σελίδα και να ζήσει μια νέα εμπειρία. Όπως απέδειξε στην κουβέντα με την «ED», ήδη χρησιμοποιεί κάποιες λέξεις στα ελληνικά και ο Τύπος του έχει κολλήσει διάφορα παρατσούκλια, όπως Super Manolo μετά το πρώτο ματς ή Λεωνίδας, ο Σπαρτιάτης Βασιλιάς που αντιμετώπισε έναν μεγάλο περσικό στρατό στο πέρασμα των Θερμοπυλών με μόλις 300 στρατιώτες.
Όταν αναφέρεται στη Σεβίγια, απαντά περισσότερο ως φίλαθλος παρά ως πρώην προπονητής, πιστεύει στις δυνατότητές της να πάει μπροστά και αποφεύγει οποιαδήποτε κόντρα. Ξεκαθαρίζει πάντως, ότι σε καμία στιγμή δε σκέφτηκε την πιθανότητα να βρει μπροστά του τη Σεβίγια στο Europa League. «Αυτό είναι για όσους αρέσκονται στα σενάρια». Τάδε έφη Μανόλο Χιμένεθ.
Η συνέντευξη του Μανόλο Χιμένεθ στο σημερινό φύλλο της «Estadio Deportivo»
- Τι ήταν το πρώτο που κάνατε όταν προσγειωθήκατε στη Σεβίλλη για να απολαύσετε τις διακοπές σας;
«Να δω όλο τον κόσμο που μπόρεσα και είχα χρόνο, κυρίως να αγκαλιάσω την οικογένειά μου».
- Τι νοσταλγείτε περισσότερο από την ξενιτιά;
«Τα παιδιά μου, βεβαίως. Νοσταλγείς επίσης και την καθημερινότητα με τους φίλους, νοσταλγώ όλα όσα ήταν η ζωή μου μέχρι τώρα, αλλά η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα έχουν σταθεί στο πλευρό μου και μου φέρονται πολύ καλά, κάνοντας πιο ευχάριστη την παραμονή μου τόσα χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο μου και τους δικούς μου ανθρώπους. Τους είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτό».
- Νιώθετε τώρα πιο χαλαρός, με λιγότερη πίεση στον πάγκο της ΑΕΚ απ’ ότι σε αυτόν της Σεβίγια;
«Η θητεία μου στη Σεβίγια είναι μια σελίδα που γύρισε. Της είμαι αιώνια ευγνώμων για το ότι μου έδωσε την ευκαιρία να προπονήσω και όλες οι στιγμές που έζησα εκεί, οι καλές και οι κακές, θα είναι ξεχωριστές για μένα. Η ΑΕΚ είναι το παρόν και πρέπει να επαινέσω το πόσο με προσέχουν καθώς και τη συμπεριφορά τους».
- Πως τα πάτε με την γλώσσα, ξέρετε ήδη κάποια ελληνικά;
«Είναι αρκετά δύσκολο στη γραφή και τη φωνητική. Ευτυχώς οι παίκτες ξέρουν περισσότερο ισπανικά απ’ ότι εγώ ελληνικά. Με αυτό και με τα λίγα αγγλικά που ξέρω, συνεννοούμαστε καλά. Οι ποδοσφαιριστές διευκολύνουν πολύ την δουλειά μου με την βοήθειά τους».
- Θα τολμήσετε να μου πείτε κάτι στα ελληνικά;
«Να φτιάξω φράσεις μου είναι πολύ δύσκολο. Εγώ πετάω σκόρπιες λέξεις, όπως να χαιρετώ, να ευχαριστώ, να ζητάω παρακαλώ, γρήγορα, αργά και τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιρικούς όρους».
- Πείτε μου τουλάχιστον γεια.
«Γεια σου αν είναι για ένα άτομο και γεια σας για να απευθυνθείς σε περισσότερους».
- Πως κρίνετε σε γενικές γραμμές τους πρώτους μήνες σας στην ΑΕΚ;
«Είναι πολλά αυτά στα οποία πρέπει να δουλέψουμε και το κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση, αυτή είναι η αλήθεια. Πρόκειται για ένα σύλλογο με ένα απίστευτο συναίσθημα που τα τελευταία 16 χρόνια δεν έχει κατακτήσει κανέναν τίτλο και βρισκόταν στα κάτω του, αν και έχει μεγάλη περηφάνια. Προσπαθούν να ανακάμψουν και τα καταφέρνουν. Έχει ιδρυθεί από μετανάστες, η ιστορία της είναι για να την αφηγείσαι και ζουν τα πάντα με ένα τεράστιο πάθος».
- Και ο απολογισμός των αποτελεσμάτων υπό την καθοδήγησή σας;
«Στο πρωτάθλημα η ΑΕΚ βρισκόταν πολύ χαμηλά και τώρα είμαστε στην τέταρτη θέση. Δεν είναι εύκολο το έργο μας, γιατί υπάρχουν δυνατές ομάδες, όπως οι δύο που κάνουν την διαφορά στο πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, οι οποίοι παλεύουν πολύ ψηλά. Εμείς είμαστε στην μάχη της υψηλής ζώνης. Στο Κύπελλο αποκλείσαμε μια ομάδα πρώτης κατηγορίας (Λάρισα) και στο Europa League μείναμε εκτός συνέχειας την τελευταία αγωνιστική, παίζοντας απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης».
- Η Ευρώπη σας έκατσε στον λαιμό…
«Με την Αντερλεχτ και την Ζενίτ στον όμιλο το έργο μας ήταν πολύ δύσκολο. Την Χάιντουκ τη νικήσαμε 3-0 στο γήπεδό της και κόντρα στους Ρώσους κάναμε ένα καλό πρώτο ημίχρονο, αλλά στη συνέχεια μας… πάτησαν».
- Θα σας άρεσε να βρίσκατε τη Σεβίγια στο Europa League;
«Αυτό είναι για όσους αρέσκονται στα σενάρια, ακόμα και για κάποιους που ψάχνουν κάτι ακόμα. Δεν έχω τάσεις ρεβάνς με την Σεβίγια. Με βοήθησε να μεγαλώσω και αυτό που ζω τώρα, με βοηθάει να μαθαίνω πώς να ξεπερνάω τις δυσκολίες. Χρειαζόμουν να φύγω και να ζήσω μια νέα εμπειρία όπως αυτή».
- Σας ρωτούσα για το αν θέλατε να επιστρέψετε στο «σπίτι» σας και να πατήσετε εκ νέου το «Σάντσεθ Πιθχουάν».
«Γύρισα σπίτι για τα Χριστούγεννα (αστειεύεται)».
- Πως είναι η ατμόσφαιρα στο γήπεδο; Μοιάζει με αυτό της Σεβίγια;
«Εκεί ο κόσμος είναι πολύ παθιασμένος για το καλό και για το κακό, είναι πάντα στο πλευρό της ομάδας. Μισώ τις συγκρίσεις, αφού δεν υπάρχουν δύο άνθρωποι ίδιοι. Στη Σεβίλλη ζουν το ποδόσφαιρο με μεγάλο πάθος και στην Αθήνα με ακόμα περισσότερο».
- Ποια είναι η σχέση σας με τον ελληνικό Τύπο;
«Ποτέ δεν είχα προβλήματα με τον Τύπο στην διάρκεια της καριέρας μου και όποιος είχε, είναι γιατί το θέλησε. Εγώ υπερασπιζόμουν τη Σεβίγια μέχρι να μου… βγει το δέρμα, γιατί είμαι οπαδός της. Της ΑΕΚ δεν υπήρξα ποτέ φίλαθλος, αλλά η προσπάθεια που κάνουν για μένα αξίζει όλη την συνεργασία μου και να δοθώ ολοκληρωτικά».
- Μετά το 4-0 επί του Αρη στην πρεμιέρα, σας αποκάλεσαν «Super Manolo» σε ένα πρωτοσέλιδο.
«Είναι πολύ εκφραστικοί. Μου έχουν κολλήσει διάφορα παρατσούκλια, όπως αυτό ενός ιστορικού πολεμιστή, αυτού της ταινίας «300»: Λεωνίδας. Τους ευχαριστώ για την στήριξη».
- Αλλάζοντας θέμα, παρακολουθείτε τη Σεβίγια;
«Βεβαίως. Λόγω των ωραρίων των αγώνων μας μπόρεσα να δω μόνο λίγα ματς, αλλά πάντα κοιτάω τα αποτελέσματα. Με προβληματίζει οτιδήποτε μπορεί να συμβεί στη Σεβίγια και ελπίζω όλα να της πάνε καλά. Είμαι πεπεισμένος ότι θα ανακάμψει και θα βελτιώσει την κατάστασή της, γιατί έχει ποιότητα και υποδομές για να είναι η τρίτη δύναμη στην Ισπανία».
- Μετά από εσάς υπήρξαν δύο προπονητές, αλλά η ομάδα δεν έχει μπει στον ίσιο δρόμο. Τι νομίζετε ότι φταίει;
«Είναι κάτι που δεν μπορώ να αξιολογήσω. Εγώ γνωρίζω πολλούς από τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στο ρόστερ και ξέρω την αξία τους. Γνωρίζω επίσης πώς λειτουργούν όσοι δουλεύουν στο σύλλογο και δεν έχω αμφιβολίες ότι θα ανακάμψει».
- Όπως είπατε, γνωρίζετε καλά το ρόστερ. Πιστεύετε ότι εκεί μπορεί να βρίσκεται το πρόβλημα;
«Για μένα οι παίκτες μου είναι πάντα οι καλύτεροι, είναι αυτοί που έχω. Στην θητεία μου ήμασταν τρίτοι με παίκτες που δέχονταν κριτικές όπως ο Ρομαρίκ, ο Ντούσερ, ο Μοσκέρα…».
- Το μόνο που μου μένει είναι να σας ευχηθώ καλή τύχη και να σας εκφράσω μια απορία: Το ελληνικό γιαούρτι είναι τόσο καλό όσο λένε;
«Το ελληνικό γιαούρτι και ο μουσακάς είναι καταπληκτικά αλλά, όπως είχε πει και ο Κορδοβές (σ.σ. ταυρομάχος), ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου είναι το χαμόν (σ.σ. ζαμπόν)!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου